Rosół weekendowy dla leniwych

„Podnosząc pokrywkę garnka z rosołem

widzę kury rozgrzebujące słomę na podwórzu.

Patrząc na kury widzę rosół.”

Jacek Podsiadło

Pisałam już, że mój Syn kocha rosół? Pisałam. I dzisiaj przepis na zamówienie. Czyli jak ja robię ten rosół. Prosto raczej, metodą prób i błędów. Przepis to wypadkowa wszystkich przeczytanych przepisów na rosoły i trochę tego tytułowego lenistwa. Lubię weekendy. I dlatego wszelkie zakupy i prace przygotowawcze robię w czwartek i piątek popołudniu i wieczorem. Piątek wieczór często oznacza rosół. Około godziny osiemnastej wyjmuję z szafki garnek. Około północy, kiedy sobie o nim przypomnę wyłączam zupełnie kuchenkę i idę spać. Pozostaje jeszcze ta cześć pomiędzy ;-)

Potrzebna będzie duża porcja włoszczyzny, około 5 marchwi, 2 spore pietruszki, spory kawałek selera, duży por, kawałek włoskiej kapusty. I mięso. Najlepszy rosół wychodzi z mięsa mieszanego. Ja lubię całe ćwiartki z kurczaka – udka, do tego szponder, kawałek rozbefu lub giczy wołowej. I może skrzydło z indyka, albo szyję. Nie obieramy mięsa z tej tłustej skóry, nie pozbywamy się kości. Niestety, rosół na chudym kawałku mięsa nie wyjdzie. Nie używamy też raczej wieprzowiny. Jeśli chcemy użyć kości wieprzowych np. ze schabu, zostawmy je, jako bazę do innej zupy. W rosole rządzi wołowina i drób. Przypraw używam najprostszych, ziele angielskie, liście laurowe, ziarna pieprzu, sól i lubczyk. Chętnie świeży, ale suszony też może być. Jeśli jednak uda wam się kupić świeży lubczyk, zróbcie zapas i zamroźcie.

Bierzemy pięciolitrowy garnek. Mięso myjemy, wkładamy do garnka zalewamy zimną wodą i gotujemy. Kiedy pojawi się piana i woda zacznie lekko bulgotać skręcamy maksymalnie grzanie (mam teraz kuchenkę indukcyjną chwilowo #$%^%$#) i wkładamy włoszczyznę. Dodajemy ziele angielskie, lubczyk, pieprz i liść laurowy. Zostawiamy na mały „ogniu” (znowu ta indukcja… ) rosół nie ma się zagotować tylko sobie radośnie bulgotać, malutko tak i delikatnie bulgotać. Pod koniec gotowania, tak około dziesiątej wieczorem przypominamy sobie o rosole i go solimy. Kiedy nadchodzi północ wyłączamy wszystko, zostawiamy rosół na kuchence żeby ostygł.

Rano wstajemy i zaglądamy do garnka. Wszystkie nieciekawe kawałki opadły na dno;-) Teraz czas na słynny „rozbiór rosołu”. Ja ten rosół od razu porcjuję, obieram mięso z kości i takie tam. Przygotowujemy pojemniki – ja takie plastikowe i sitko. Najpierw delikatnie przelewamy czysty klarowny rosół przez sitko do pojemników. Starczy na około 3 pojemniki (po ok. 750 ml do 1 l.). Teraz kładziemy sitko na pojemniku a do niego wrzucamy te warzywa których nie zużyjemy i lekko je odciskamy z płynu. Warzywa wyrzucamy. U nas tak kończy żywot seler i część marchewek…. Chłopaki odmawiają zjedzenia, a ja nie mogę. Pietruszkę i ze 2 marchewki zostawiamy. Ja jem pietruszkę. Pora i kapustę bardzo często zjadam od razu, albo też sobie odkładam. Mięso obieramy z kości i takie czyste kawałki dodajemy po sporym kawałku do każdej porcji. Resztę wywaru już niezbyt klarownego również porcjujemy – to może być baza do pomidorowej, albo zupy kukurydzianej. Porcje odkładam jedną na sobotę, drugą na niedzielę. Resztę mrożę. Czasami odkładam całe mięso i piekę z niego pasztet. W inne dni powstaje potrawka z kurczaka w sosie cytrynowym, podawana z ryżem. Generalnie tak jak kiedyś nie przepadałam za rosołem tak teraz cenię go bardzo za jego uniwersalność. Za smak, za wspaniałą bazę do zup i sosów. I wiem, że mój przepis jest mało ortodoksyjny. I pewnie Ci co gotują rosół, robią go inaczej. Ale wiecie co? Nam smakuje – a ciepły rosół z lanymi kluseczkami tuż po basenie, to jest to.

Składniki:

Mięso:

        2 lub trzy udka z kurczaka (zależy jak duże są)

        kawałek rozbefu, szpondra lub giczy wołowej

        skrzydło lub szyja z indyka (opcjonalnie)

Włoszczyzna:

        5 marchwi

        2 spore pietruszki

        spory kawałek selera

        duży por (liście zielone oczyścić i do zupy)

        kawałek włoskiej kapusty

Przyprawy:

        5 ziaren pieprzu

        5 liści laurowych (małe były)

        5 ziaren ziela angielskiego

        3 łyżeczki suszonego lubczyku

        Sól do smaku (jedna łyżeczka lub więcej)