Pizza na cienkim spodzie, dla zabieganych

„Obowiązuje tylko jedna zasada: Dowozicielator ma honor, dowozi pizzę w trzydzieści minut. Jeśli nie, możesz se wziąć ją za darmo, zastrzelić kierowcę, rąbnąć mu samochód, a oprócz tego wytoczyć firmie proces.”

Neal Stephenson 

Pizzę lubią prawie wszyscy. Może gdzieś na świecie, ktoś nie lubi, ale ja nie znam takiej osoby;-) Niestety mimo wszystko, ciasto na pizzę jest ciastem drożdżowym, a to jak wiemy wymaga czasu. Najlepsze efekty osiąga się stosując minimalna ilość drożdży, przy bardzo długim czasie wyrastania (nawet kilkanaście godzin). Wszystko pięknie, ale w tygodniu? Kiedy stwierdzamy, ze domowa pizza to świetny pomysł? Teraz, zaraz, na kolację...

Wtedy idziemy na skróty. Polecam przepis na nieortodoksyjną, przeczącą wszelkim zasadom przygotowywania tego przysmaku, pizzę.

Piekarnik nagrzewamy do najwyższej temperatury jaką oferuje. W czasie kiedy piekarnik się grzeje, mąkę mieszamy z drożdżami, solą i cukrem. Ciepłą (ale nie gorącą) wodę mieszamy z łyżką oliwy z oliwek. Dodajemy wodę do mąki i mieszamy łyżką. Ciasto będzie miękkie, nawet bardzo, nie przejmujemy się tym. Zostawiamy przykryte ściereczką, niech sobie rośnie. Do ciasta można dodać odrobinę suchych ziół jeśli ktoś lubi.

Teraz przygotowujemy sos, bierzemy puszkę pomidorów krojonych, lub kartonik 250 ml passaty lub 4, 5 gruntowych pomidorów. Jeśli zdecydowaliśmy się na pomidory, obieramy je szybko ze skórki (lub nie). Proponuję zrezygnować z zabawy wrzątkiem w celu ściągnięcia z nich skóry. Pięć pomidorów obierzemy naprawdę szybko. Kroimy w małą kostkę. Oczywiście na pomidory decydujemy się jedynie kiedy jest na nie sezon, teraz na przykład. W zimie wybierzcie proszę puszkowane.

Na patelni rozgrzewamy łyżkę oliwy z oliwek. Na oliwę wrzucamy ząbek lub dwa czosnku pokrojone w plasterki. Smażymy chwilę, uważając, żeby się nie przypalił. Dodajemy pomidory i solimy. Dodajemy suszone oregano i inne zioła jeśli lubicie. Polecam rozmaryn i tymianek. Zmniejszamy ogień pod sosem i zostawiamy go na chwilę. Sos będzie gładki jeśli użyta zostanie passata lub będą widoczne kawałki pomidorów. Można go oczywiście zmiksować, ale to zabiera czas i brudzi naczynia ;-)

Sos można zrobić również bez podgrzewania, ostatnio na pizzę trafiły drobno pokrojone surowe pomidory, doprawione siekanym czosnkiem, świeżymi ziołami i solą. I też było pyszne! 

Teraz przygotowujemy dodatki, ser, pieczarki, paprykę i co tam mamy w lodówce. Weganie na tym etapie pomijają ser i zostają przy warzywach. Wegetarianie sprawdzają czy ser nie ma podpuszczki odzwierzęcej. Mięsożercy wyjmują z lodówki i ser i szynkę i boczek nawet. Wszystko układamy blisko siebie zgrabnie pokrojone w cienkie plasterki. 

Wracamy do naszego ciasta, powinno trochę podrosnąć. Dzielimy je na dwie części, każdą rozwałkowujemy bardzo cienko, podsypując mąką. To będzie pizza na cienkim spodzie. Generalnie ciasta powinno nam starczyć na dwie blachy, te duże z piekarnika. Na blasze kładziemy papier do pieczenia, a na papierze rozwałkowane ciasto. 

Na ciasto wykładamy połowę sosu. Rozsmarowujemy równo, zostawiając po centymetrze z brzegu. Na sos kładziemy pokrojony ser, na serze kładziemy dodatki. I to jest właściwa kolejność. Sera nie za dużo, starczy 125 g na blachę. Kroimy go na plastry i kładziemy nie za gęsto, ser ładnie się roztopi. Dopiero na ser kładziemy dodatki i tych również nie za dużo. Posypujemy odrobiną oregano, skrapiamy oliwą z oliwek. Na etapie układania składników możemy zawołać dzieci. To już ten etap, kiedy nie powinny nic popsuć, za to same zdecydują na co mają ochotę i jest wtedy duża szansa, ze rzeczywiście to zjedzą ;-)

To nie jest amerykański twór pizzopodobny, na grubym spodzie, składający się z dodatków zaparzonych pod grubą warstwą sera.

Piekarnik nagrzany, pizza gotowa. Blachę wkładamy do piecyka, włączamy termoobieg i czekamy ok. 12-15 minut. Czas pieczenia zależy od piekarnika, pierwszą blachę trzeba kontrolować. W tym czasie szykujemy drugą pizzę. Pieczemy i jemy ;-)

Pizza pierwsza, składniki wybierał Syn, mozzarella i oliwki czarne, te których nie pożarł. Pizza druga z mozzarellą, szynką, pieczarkami i oliwkami. Sos akurat z passaty, ktoś zjadł wszystkie pomidory ;-)

Składniki :

Ciasto :

    2 szklanki mąki

    Szklanka ciepłej wody 

    7g drożdży suchych (paczka)

    Łyżeczka cukru

    Łyżeczka soli (lub dwie)

    Łyżka oliwy z oliwek

    ewentualnie suszone zioła do smaku

Sos :

    pomidory z puszki

    lub 4,5 pomidorów świeżych typu lima

    ząbek lub dwa czosnku

    sól i pieprz do smaku

    dwie łyżeczki suszonego oregano

    ewentualnie tymianek i rozmaryn do smaku

Dodatki wegańskie :

    warzywa

    papryka, cukinia, pieczarki, czarne oliwki i inne

Dodatki wegetariańskie :

    jak powyżej plus odpowiedni ser

    sera 2 x po 125 gram

Dla mięsożerców :

    250 gram mozzarelli

    wszelkie warzywa, oliwki

    szynka, boczek i inne takie